പറയാൻ ആഗ്രഹിച്ചതും
പറഞ്ഞതും രണ്ടായിരുന്നു
പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചതൊന്നും
അയാൾ മനസ്സിലാക്കിയതുമില്ല
വാക്കുകൾക്കിടയിൽ
നീണ്ട നെടുവീർപ്പുകൾ
വരികൾക്കിടയിൽ
വറ്റാത്ത കണ്ണുനീർ ചാലുകൾ
കാലത്തിന്റെ അഹങ്കാരം
അവൾക്കു മനസ്സിലാക്കാൻ
കഴിയുമായിരുന്നില്ല
ഇന്നലെകൾ നാളെയെ
പിടിമുറുക്കിയിരിക്കെ
സമയം മറുമരുന്നാകുമെന്നു
അവൾക്കു വിശ്വസിക്കാൻ
വിഷമമായിരുന്നു
എങ്കിലും ചെറിയ തിരി നാളങ്ങൾ
ഒരു തരം പകയോടെ അവളിൽ
പൊട്ടിമുളച്ചു
മോഹമില്ലാത്ത മനുഷ്യനുണ്ടോ
സ്നേഹം ദാഹിക്കാത്ത ഹൃദയമുണ്ടോ
സമയം പതിയെ ചിരിച്ചു കാട്ടി
പുതിയ വർണങ്ങൾ പുതിയ കാലങ്ങൾ
Harken! harken!
the call of the birds
the song of the lakes
the swan song of the earth
the clear blue skies
hide the guilt and the pain
of your gross betrayal
the azure sky sends but her love
the soil calls thee
to thy chores
man oh! man
get back to the earth
touch her gently
breathe in her your breath
find in her your very soul
clasp her very energy
in your palms
sun dry your poor poor soul
rain bath your poor dreams
be weather beaten your thoughts
step out
bow thy head to the elements
the sky
the water
the air
the earth
the all encompassing ether
call out
you are one of us!
man oh! man
return to thy roots!
hold us dear or perish!
harken harken the cry of the birds
better still sing thy own swan song
Ps: only seven feet!
PS: ONV Kurup: Iniyum marikatha bhoomi,Pablo Neruda: Keeping Quiet
Dear universe
what propels you to send
a hand in crisis
a gentle soul
a sweet voice
sane and noble
at once endearing
eyes tear up
voice trembles
when you direct
a signpost of god
before she buries herself
in a swamp of deep sorrow
that threatens sanity
you being kindness herself
reach out every time
gracias
‘my cup runneth over!’
Choosing to visit
my impoverished soul
lost in memories
fond,un-fond, yet all so real
a soft fragrance seeps through
suffusing my soul
with your presence
thoughts and your many many dialogues
tantrums even
you lift me back to a no more time
till
humbled I stand
grateful in remembrance
of your love profound
of your care undivided
of you nonpareil
brother you’re alive in me
your dreams are mine
living two lives in one
I stagger, I falter
stand by
and nudge me on when I stop
bolster my soul with your invisible hands
your loving thoughts
and our many memories together.
Your fury unleashed
on one you held so close
the who betrayed
your purpose of his very existence
turn away your eye of fire
hold back your wrath
reach out a helping hand
hold close your child
who has erred
these words mean nothing
I know
but truth be said
sense has been driven
lessons have been learnt
spare the rest of his tribe
together to build this nest
for all that is living
Pardon! Pardon! Pardon!
Ginger steps
slow,cautious
tread turbulence
deep breaths
sighs
fear
dissonance
confusion of words
more words
more cacophony
confounding
bewildering maze of words
stop
out! out! bright candle
“Cover her face; mine eyes dazzle; she died young“
damn the words
actions speak
do,just do!
എന്തിനീ തേങ്ങൽ
എന്തിനീ നീർച്ചാലുകൾ
എന്തിനീ നോവുകൾ
എന്തിനീ തേടൽ
ഈ കരുതലും
ഈ അപക്ഷതവും
ആര് നിൻ മന പൊയ്കയിൽ
ആര് നിൻ മന വിസ്മയത്തിൽ
ഏതു നിൻ സ്വപ്ന ഭൂമി
ഏതു നിൻ സമയ ചക്രം
ഏതു നിൻ സ്വപ്ന രാജ്യം
ആര് നിൻ സ്വപ്ന കാമുകൻ
എവിടെ നിൻ വീഥികൾ
എവിടെ നിൻ വഴിത്താരകൾ
ഒന്ന് നിന്ന് നീ ചിന്തിക്കുക
നിൻ ജീവിത സ്വപ്നം
നീ തന്നെയല്ലേ
ഓം ശാന്തി
